Programe Shqip : blogu

nga Richard Stallman

Veprimtaritë arsimore (përfshi funksionimin e shkollave) kanë një detyrim moral të japin mësim vetëm software të lirë.

Krejt përdoruesit e kompjuterit do të duhej të ngulnin këmbë në software-in e lirë: ai u jep përdoruesve lirinë për të kontrolluar kompjuterin e tyre— me software-in pronësor, kompjuteri bën atë çka do pronari ose programuesi i software-it, jo atë çka përdoruesi dëshiron të bëjë. Software-i i Lirë u jep përdoruesve edhe lirinë për të bashkëpunuar me njëri-tjetrin, për të rrojtur një jetë të drejtë. Këto arsye kanë vlerë për shkollat, ashtu si për këdo tjetër. Megjithatë qëllimi i këtij artikulli është të paraqesë arsyet shtesë që prekin posaçërisht arsimin.

Software-i i lirë mund t’i kursejë shkollës para, por ky është vetëm një përfitim dytësor. Kursimi është i mundshëm sepse software-i i lirë u jep shkollave, ashtu si cilitdo përdorues, lirinë për ta kopjuar dhe rishpërndarë software-in; sistemi i shkollës mund t’i japë një kopje çdo shkolle, dhe çdo shkollë mund ta instalojë programin në krejt kompjuterat e saj, pa qenë e detyruar të paguajë për ta bërë këtë.

Ky përfitim është i dobishëm, por ne hedhim poshtë vendosmërisht t’i japim vendin e parë, ngaqë është i cekët, krahasuar me problemet e rëndësishme etike që janë në lojë këtu. Kalimi i shkollave në software-in e lirë është diçka më tepër se sa një rrugë për ta bërë arsimin pakëz “më të mirë”: është çështje e realizimit të një arsimi të mirë, në vend se të një arsimi të lig. Le të shohim, pra, problemet më të thella.

Shkollat kanë një mision shoqëror: t’u mësojë nxënësve të jenë shtetas të një shoqërie të fortë, të aftë, të pavarur, bashkëpunuese dhe të lirë. Përdorimin e software-it të lirë do të duhej ta promovonin njësoj si promovojnë mbrojtjen e natyrës dhe të drejtën e votës. Duke u mësuar nxënësve software-in e lirë, këta mund ta dalin nga bankat e shkollave qytetarë të gatshëm për të jetuar në një shoqëri dixhitale të lirë. Kjo do ta ndihmojë shoqërinë si e tërë t’i ikë mbizotërimit nga megakorporatat.

Përkundrazi, të japësh mësim një program jo të lirë do të thotë të mbjellësh varësi, çka bie ndesh me misionin shoqëror të shkollës. Shkollat nuk do të duhej ta bënin kurrë këtë.

Pse, atëherë, disa programues software-i pronësor u ofrojnë shkollave kopje falas(1) të programeve të tyre jo të lira? Ngaqë duan të përdorin shkollat për të mbjellë varësinë nga produktet e tyre, njësoj si kompanitë e duhanit që u shpërndajnë cigare falas fëmijëve në shkolla(2). Pasi këta nxënës të lënë shkollat, nuk do t’u japë më njeri kopje falas, as atyre, as kompanive ku shkojnë për të punuar.

Software-i i lirë u lejon nxënësve të mësojnë se si funksionon software-i. Disa nxënës, programues të lindur, kur mbërrijnë në moshën e adoleshencës, kanë qejf të mësojnë çdo gjë që mund të njihet rreth kompjuterit dhe software-it. Janë thellësisht kureshtarë të lexojnë kodin burim të programeve që përdorin përditë.

Software-i pronësor e shkelmon etjen e tyre për dije: thotë, “Dija që dëshironi është një e fshehtë—nuk lejohet të mësuarit e saj!” Software-i pronësor është armiku i vetë thelbit të arsimit, ndaj nuk do të duhej toleruar në shkolla, hiq rastet për retroinxhinierim.

Software-i i lirë e nxit këdo të mësojë. Bashkësia e software-it të lirë e hedh tej “idenë e priftërinjve të teknologjisë”, e cila e mban publikun e përgjithshëm në padije lidhur me se si funksionon teknologjia; ne i nxisim nxënësit e cilësdo moshë dhe gjendje të lexojnë kodin burim dhe të mësojnë aq sa duan.

Shkollat që përdorin software të lirë do t’u krijojnë nxënësve me talent në programim mundësinë të përparojnë. Si mësojnë të lindurit për programim të jenë programues të zot? U duhet të lexojnë dhe kuptojnë programe të njëmendta, që njerëzit i përdorin vërtet. Kod të mirë, të pastër mësoni të shkruani duke lexuar plot kod dhe duke shkruar plot kod. Këtë e lejon vetëm software-i i lirë.

Si mësoni të shkruani kod për programe të mëdhenj? Këtë e bëni duke shkruar ndryshime të shumta në programe të mëdhenj ekzistues. Software-i i Lirë ju lejon ta bëni këtë; software-i pronësor këtë e ndalon. Cilado shkollë mund t’u ofrojë nxënësve të vet shansin të përvetësojë zanatin e programimit, por vetëm nëse është shkollë me software të lirë.

Arsyeja më e thellë për përdorimin e software-it të lirë në shkolla lidhet me edukimin moral. Nga shkollat presim që t’u mësojnë nxënësve fakte themelore dhe aftësi të dobishme, por puna e tyre nuk vetëm kaq. Puna më themelore e shkollave është të përgatitin shtetas të mirë, çka përfshin zakonin e ndihmës për të tjerët. Në fushën e kompjuterit, kjo do të thotë t’u mësosh njerëzve të ndajnë software me njëri-tjetrin. Shkollat, duke filluar që nga kopshti, do të duhej t’u thonin nxënësve, “Nëse sillni software në shkollë, duhet ta ndani atë me nxënësit e tjerë. Duhet t’i tregoni klasës kodin burim, për ato raste kur dikush dëshiron të mësojë. Prandaj sjellja në klasë e software-it jo të lirë nuk lejohet, veç në qoftë për punë retroinxhinierimi.”

Sigurisht që shkolla duhet të praktikojë atë që predikon: klasave do të duhej t’u jepte vetëm software të lirë (hiq objekte për retroinxhinierim), dhe të ndajë me nxënësit kopje të tij, përfshi kodin burim, që këta të mund ta marrin në shtëpi dhe ta rishpërndajnë më tej.

T’u mësosh nxënësve përdorimin e software-it të lirë, dhe pjesëmarrjen në bashkësinë e software-it të lirë, përbën mësim praktik qytetarie. U mëson nxënësve gjithashtu modelin e shërbimit publik, në vend se atë të manjatëve. Software të lirë do të duhej të përdornin të gjitha nivelet e shkollave.

Nëse ju lidh diçka me një shkollë — nëse jeni një student, mësues, nëpunës, drejtues, dhurues, ose prind — është përgjegjësia juaj të bëni fushatë që shkolla të migrojë në software i lirë. Nëse një kërkesë private nuk ia arrin qëllimit, ngrijeni çështjen publikisht në këto bashkësi; kjo është rruga për të bërë më tepër njerëz të ndërgjegjshëm rreth çështjes dhe për të gjetur aleatë për fushatën.

1. Kujdes: një shkolle që pranon një ofertë të tillë, mund t’i duhet të paguajë shtrenjtë përmirësimet e mëvonshme.
2. RJ Reynolds Tobacco Company u gjobit me 15 milionë dollarë më 2002-n, pse ofroi falas cigare për provë, në veprimtari ku kish të pranishëm fëmijë. Shihni http://www.bbc.co.uk/worldservice/sci_tech/features/health/tobaccotrial/usa.htm.
   

Etiketa: arsim, bashkëpunues, cigare, e drejta e votës, edukim moral, etikë, etja për dije, i lig, kodi burim, kopje falas, kursim, liri, manjatë, mbrojtja e natyrës, megakorporatat, mësim qytetarie, mision shoqëror, moral, padije, priftërinj teknologjish, programe jo të lira, Projekti GNU, publikisht, retroinxhinierim, Richard Stallman, shërbim publik, shkolla, shoqëri, shtetas, shtetas të mirë, software i lirë, software pronësor, të pavarur, varësi, varësi nga produktet, www.stallman.org

Marrë nga documentfreedom.org

Ç’është ‘Liria e Dokumenteve’?

Dokumentet që janë të lira, mund të përdoren në cilëndo mënyrë që ka si qëllim autori. Ato mund të lexohen, transmetohen, përpunohen, dhe transformohen duke përdorur një larmi mjetesh. Dokumentet që nuk janë të lira, janë të kyçura nga një produkt ose kompani e dhënë. Autori nuk mund të zgjedhë se si të përdoren ato, ngaqë kjo kontrollohet përmes kufizimesh teknike, njësoj si një automjet i fuqishëm që është i kufizuar deri në 50km/orë.

A ndodh kjo vetëm me dokumentet?

Jo! Liria për të pasur kontrollin e punëve tuaja krijuese ka të bëjë me më shumë se thjesht ese dhe fletëllogaritje – Liria e Dokumenteve ka të bëjë me krejt format e të dhënave, përfshi grafikën, partitura dhe regjistrime muzikore, email-e, dhe statistika. Këto mund të depozitohen sipas mënyrash që e fuqizojnë përdoruesin, por mundet edhe të ruhen në formate që na e bëjnë të vështirë dhe na manipulojnë, me kosto të stërmëdha për ne.

Pse përputhshmëria është e rëndësishme?

Ju kujtohet kur ju dërguan një kartelë të rëndësishme të cilën kompjuteri juaj nuk e hapte dot si duhej? E mbani mend kur ju desh të blini ose të shkarkoni një zbatim të ri vetëm që të mund të hapnit një bashkangjitje që ju duhej për punë? Papërputhshmëritë si këto zakonisht shkaktohen nga mënyra të ruajtjes së informacionit, të cilat janë të fshehta (‘të mbyllura’), dhe në pronësi private (‘pronësore’). Ato shkaktojnë probleme shumë të mëdha për njerëzit, kompanitë dhe qeveritë, dhe kjo i koston shoqërisë jashtë mase nga ana e frymës krijuese, prodhimshmërisë dhe efektshmërisë. Standardet e papërputhshme përdoren për të manipuluar tregjet dhe për t’u lejuar kompanive t’i bëjnë njerëzit të paguajnë çmime shumë të larta thjesht për privilegjin e hyrjes dhe përdorimit të vetë të dhënave të tyre. Standardet e mbyllura janë gjithashtu në themel të monopoleve teknologjike më të këqija në botë.

Shembull: Zbatimi juaj i zakonshëm për përpunim tekstesh nuk mund të hapë një kartelë të krijuar nga njëri prej kolegëve tuaj. Duhet tani të blini ose të shkarkoni një fjalëpërpunues të ri, të krijuar nga e njëjta kompani që ka prodhuar të tyren, që të mund ta hapni kartelën, edhe pse keni tashmë një të tillë që ju pëlqen.

Po protokollet?

Standardet duhet të jenë të Hapura si për shpërnguljen, ashtu edhe për depozitimin, dhe ndërfaqet dhe protokollet janë po aq të rëndësishme këtu sa dhe vetë formatet e ruajtjes së të dhënave. Sillni në mend një letër – ajo nuk mund të plotësojë funksionin e vet po qe se adresa nuk është e lexueshme, dhe nëse zarfi është i pahapshëm nga marrësi. Po njësoj, një mesazh i dërguar online mund të lexohet vetëm nëse përdor një protokoll të mirëpranuar (adresa) dhe përmban të dhëna që mund të lexohen (zarfi). Shpesh kompanitë përdorin format të Standardit të Hapur për dërgim të dhënash në format të mbyllur, të tillë si Adobe Flash për transmetim videosh nën formatin pronësor Flash Video përmes protokollit web Open HTTP. Por ja që Liria lyp që të dyja aspektet të jenë të Hapura.

Çfarë janë Standardet e Hapura?

Janë formate që gjithkush mund t’i përdorë pa pagesë dhe pa kufizime. Ata ofrohen me përputhshmërinë “të trupëzuar” – mënyra se si funksionojnë ndahet publikisht me të tjerët dhe cilido individ apo organizëm mund t’i përdorë në produktet dhe shërbimet e tyre pa kërkuar leje diku. Standardet e Hapura janë themelet e bashkëpunimit dhe shoqërisë moderne: hekurudhat, prizat e korrentit, gjuha natyrale janë të tëra shembuj specifikimesh mbi të cilat bazohemi dhe i marrin të mirëqena. Përfytyroni sikur për të folurit në Shqip të lypej leje diku dhe të duhej të paguhej një çmim – shoqëria do të ishte e prapambetur dhe kaotike. Lexoni më tepër rreth Standardeve të Hapura dhe se si përkufizohen ato.

Aktivizohuni

Mund të merrni pjesë duke organizuar veprimtari në qytetin tuaj, duke shpërndarë fletëpalosje, duke organizuar biseda, duke shtuar një stemë te blogu juaj, duke dhuruar para, dhe me shumë mënyra të tjera. Aktivizohuni!

Etiketa: Adobe Flash, DFD, Dita e Lirisë së Dokumenteve, DLD, dokumente të kyçura, efektshmëri, fjalëpërpunues, formate të dhënash, formate të hapura, kartelë, kompjuter, kufizime teknike, monopole teknologjike, ndërfaqe, papërputhshmëri, përpunim tekstesh, përputhshmëria, pronësor, protokolle, qeveri, ruajtje informacioni, shoqëri, standarde të hapura, standarde të mbyllura, teknologji komunikacioni, tregje, zbatim

Për të njëjtin kërkim në Internet, me të njëjtin motor kërkimi, në të njëjtin çast, secili mund të marrë përfundime kërkimi shumë të ndryshme. Konkluzion i vërtetë dhe që shpie në disa vlerësime kritike të mënyrës se si përdoren filtrat algoritmikë që lejojnë këtë. Kush vendos se çfarë ju paraqitet dhe çfarë jo, në një kohë që Internetin e konsideroni të paanshëm. Kujt i intereson dhe si mund të keqpërdorej për të krijuar iluzionin e lirisë së zgjedhjes që kështu t’ju manipulojmë më lehtë. A censurohet pra Interneti? Këto trajton shkurt kjo fjalë e aktivistit Eli Pariser në një nga takimet e TED-it.

Për ta parë në përkthimin në Shqip mjafton të klikoni mbi të.

Etiketa: demokraci, etika e gazetarëve, Facebook, filtra, filtra algoritmikë, flluskë filtrash, foto ekrani, Google, Huffington Post, ide konservatore, informacioni online, Internet, kompjuter, kontroll informacioni, Netflix, New York Times, përgjegjësi civile, përpunim algoritmik, personalizim kërkimesh, progresist, redaktor, shfletues, shoqëri, transparencën, Washington Post, Web, Yahoo News